៦សន្លឹក បង្ហាញអំពីសកម្មភាព នៃការធ្វើក្អម-ឆ្នាំង របស់អ្នកខេត្ត កំពង់ឆ្នាំង
- 2021-10-27 09:46:03
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
៦សន្លឹក បង្ហាញអំពីសកម្មភាព នៃការធ្វើក្អម-ឆ្នាំង របស់អ្នកខេត្ត កំពង់ឆ្នាំង
ចន្លោះមិនឃើញ
ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ជាខេត្តភាគកណ្ដាល នៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលមានចម្ងាយប្រមាណជា ៩០គីឡូម៉ែត្រ ពីរាជធានីភ្នំពេញ។ ភ្ញៀវទេសចរណ៍និយមចូលចិត្តទៅកម្សាន្តនៅតំបន់នេះ ព្រោះសម្បូរទេសចរណ៍បែបធម្មជាតិ ជាពិសេសនោះ ភ្ញៀវទេសចរណ៍រមែងចង់ទៅទស្សនាការធ្វើក្អម-ឆ្នាំង និងវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ធ្វើពីដីឥដ្ឋក្នុងខេត្តនេះ។ ដូច្នេះ ក្រុមការងារផ្លូវទៅស្រុក សូមបង្ហាញពី សកម្មភាពខ្លះៗ នៃសិប្បកម្មកុលាលភាជ មួយកន្លែងក្នុងខេត្តនេះ ចែកជូនប្រិយមិត្តដូចខាងក្រោម៖
១. អ្នកស្រី យឹម ពៅ វ័យ៤៥ឆ្នាំ ម្ចាស់សិប្បកម្មកុលាលភាជ និងជាអ្នកប្រមូលទិញកុលាលភាជម្នាក់ នៅស្រុករលាប្អៀរ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ ដូចអ្នកភូមិឯទៀតដែរ អ្នកស្រីចេះផលិតក្អមឆ្នាំងពីដីឥដ្ឋដើម្បីប្រើប្រាស់ តពីមនុស្សចាស់ជំនាន់មុន។ ប៉ុន្តែ អ្នកស្រីបានក្លាយជាអ្នកផលិតវត្ថុអនុស្សាវរីយពីដីឥដ្ឋ និងជាអ្នកប្រមូលទិញនៅ២០០០បន្ទាប់ពីអ្នកស្រីទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលការផលិតពីដីឥដ្ឋពីអង្គការអាល្លឺម៉ង់មួយ។
២. អ្នកស្រី ជន់ ម៉ុម វ័យ២៤ឆ្នាំ គឺជាអ្នកផលិតក្អមឆ្នាំង និង វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ឬរបស់របរ ធ្វើពីដីឥដ្ឋលក់ឱ្យ អ្នកស្រី យឹម ពៅ។ អ្នកស្រី ម៉ុម ចាប់ផ្ដើមធ្វើការងាររបស់ខ្លួន តាំងពីព្រឹកព្រលឹមទល់ល្ងាច។ នៅក្នុងរូបនេះ អ្នកស្រី ម៉ុម កំពុងច្របល់ដីឥដ្ឋដែលអ្នកស្រីទិញពីឃុំផ្សេង ឱ្យសព្វស្មើសាច់ល្អ មុននឹងអ្នកស្រីសូនវាទៅជារបស់របរផ្សេងៗតាមតម្រូវការ។
៣. អ្នកស្រី. ម៉ុម កំពុងសូនដីឥដ្ឋ អោយទៅជាក្រឡ សម្រាប់សន្សំ លុយ។ ក្នុងមួយថ្ងៃ អ្នកស្រីម៉ុម អាចសូនដីឥដ្ឋ ផលិតជាក្រឡ បានប្រហែល ៥០ក្រឡ។
៤. ក្រឡដែលផលិតរួចហើយ ត្រូវដាក់សំដិលឱ្យស្ងួតល្មម ។ បន្ទាប់មកទើបអ្នកស្រី ម៉ុម ប្រើកូនកាំបិត ឬ ខ្នោសកោស ឬឆ្លាក់ផ្នែកខ្លះនៃក្រឡនោះ ឱ្យចេញជារូប ឬផ្កាភ្ញីផ្សេងៗ។ ឆ្លាក់រួចហើយ គេរក្សាក្រឡនោះក្នុងទីស្ងួត មុននឹងយកវាទៅដុតនៅក្នុងឡ។
៥. ប្រហែលកន្លះខែ បន្ទាប់ពីក្រឡទាំងនោះស្ងួតល្អ និងមានចំនួនច្រើនល្មមហើយ គេយកក្រឡនោះទៅដុត ក្នុងឡ។ អ្នកធ្វើក្អមឆ្នាំងក្នុងឃុំ មិនមានឡដុតគ្រប់តែផ្ទះនោះទេ។ ដូច្នេះហើយ គេត្រូវទៅជួលឡ របស់ម្ចាស់ណាម្នាក់ក្នុងភូមិ។ ការដុតក្អមឆ្នាំងនេះ ធ្វើឡើងរយៈពេល១ថ្ងៃ រហូតដល់វាឆ្អិនល្អ និងឡើងពណ៌ស្រស់ស្អាត ទើបគេឈប់បន្ថែមឧស ហើយបិទឡផ្ងំវា១យប់។ លុះព្រឹកស្អែកទើបគេបើកឡយកក្រឡចេញ។ នៅក្នុងរូបនេះ ម្ចាស់ឡ កំពុងជញ្ជូនក្រឡសន្សំប្រាក់ ដាក់ចូលក្នុងឡដើម្បីដុត។
៦. បន្ទាប់ពី ក្អមឆ្នាំង ឬ ក្រឡ របស់ខ្លួនដុតរួចហើយ ម្ចាស់របស់វា តែងហៅទូរសព្ទទៅអ្នកស្រី យឹម ពៅ ឱ្យមកប្រមូលទិញដល់ផ្ទះ។ ការបង់ប្រាក់ធ្វើឡើងភ្លាមៗទៅតាមចំនួនមុខទំនិញ និងទូទាត់ប្រាក់ខ្លះ ដែលអ្នកធ្វើក្អមឆ្នាំង បានបើកពីអ្នកស្រីអ្នកស្រី យឹម ពៅ មុនពេលពួកគេផលិតបាន។ ក្អមឆ្នាំង ក្រឡ វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ឬ របស់របរប្រើប្រាស់ពីដីឥដ្ឋ ដែលទិញបានហើយ អ្នកស្រី យឹម ពៅ តែង ដឹកតាមរថយន្តទៅលក់បន្តនៅ តាមបណ្ដាខេត្តនានាក្នុងប្រទេស។ នៅក្នុងរូបនេះ អ្នកស្រី យឹម ពៅ កំពុងរាប់ចំនួនក្រឡសន្សំប្រាក់ នៅក្នុងឃ្លាំងស្តុករបស់អ្នកស្រី មុននឹងប្រមូលដាក់រថយន្តដឹកទៅតាមខេត្ត៕